Z cyklu: „Historia dywanów – Arrasy Wawelskie – geneza.

W poprzednim wpisie informowaliśmy o podzieleniu na kilka części historii dywanów (arrasów) wawelskich. Pierwsza część z cyklu możemy uznać za wstępną. Jej rozwinięcie czynimy poniżej po przez zawarcie kluczowych dla genezy arrasów wawelskich faktów.

Arrasy wawelskie jak już zaznaczaliśmy wcześniej są wykonane z niebagatelną precyzją wykorzystującą formy warte renesansowego przepychu. Za ich projektem stali artyści pochodzący z Niderlandii. Byli oni mieszanką dworskich kunsztów tkania wełną, jedwabiem, a przede wszystkim nićmi złotymi i srebrnymi. Swe piętno odcisnęli zarówno w formie czysto artystycznej jak i praktycznej. Na arrasach wawelskich można albowiem znaleźć wielość symboli poszczególnych dla owych czasów rodów królewskich, cesarzy, królów, dostojników świeckich, kościelnych, a także znaków charakterystycznych dla najlepszych warsztatów tkackich .

Same arrasy wykonano w Brukseli dla polskiego króla (przyp. Zygmunta Augusta II) w latach od 1550 do 1560 roku. Liczy się, iż cała kolekcja pierwotnie miała około 170 sztuk, jednak obecnie zachowało się 138 sztuk. Kolekcje arrasów Zygmunt przechowywał w swym zamku królewskim na Wawelu, gdzie do teraz mimo wielu perturbacji z okresu wojen światowych są przechowywane, skrupulatnie konserwowane i pod stałą ochroną. Są one jedyną ruchomą częścią Zamku Królewskiego na Wawelu. Wykonanie dywanów podzielone jest na kilka serii. Dotyka tematów biblijnych, jest czystym „przelaniem na dywan” krajobrazów XVI wiecznej Europy, a także zbiorem herbów i monogramów. Szczegółowego opisu poszczególnych serii arrasów wawelskich podejmiemy się już w następnej części!