Z cyklu: „Historia dywanów i tapicerek – historyczne metody czyszczenia dywanów w XIX i XX wieku”

Historyczne metody czyszczenia dywanów w XIX i XX wieku.

UWAGA: Wpis w tej sekcji ma charaktert i zawartość historyczną, nie są one oferowane jako sugestie dla współczesnego wykorzystania.

Jednym z najczęstszych strategii utrzymania dywanu w absolutnej czystości na początku XIX wieku były ciężkie wyroby wełniane rozłożone pod stołami do ochrony dywanowego wycieku. Były one potocznie nazywane ściereczkami. Oprócz stołówek były wykorzystywane w innych miejscach, gdzie można było narazić się na ciężkie uszkodzenia. EV Rippingille namalował w 1829 roku „Młode Trio” pokazujące tzw. „drugget” zabezpieczający dywan w salonie, w którym to dzieci bawią sie na nim. Również niejaki Frederick Daniel Hardy namalował obraz w 1863 roku, na którym widać interwencję lekarza oraz bawiące się obok dzieci, jednakże w oddali widzimy przed progiem wykorzystanie wełnianej ochrony (w oddali za drzwiami widać dwie starsze kobiety) zapewne jako tzw. wycieraczki. Często te wełniane części były również wykładane, gdy stary dywan zaczynał wykazywać już duże zużycie np. w skutek wytarcia.

Innym obrazem ukazującym nam wykorzystanie cieżkich wyrobów wełnianych celem utrzymania czystego dywanu jest „”Bibliotekarien Segersteen i Sitt hem” z 1886 roku niejakiego Johan Fredrik Krouthen, który ukazał pokój na płozach z wykorzystaniem „drugget” produkcji skandynawskiej. 

Częstym sposobem była ochrona dywanów przed nadmiernym światłem słonecznym wykorzystując do tego pokrycie ścian i okien białym płótnem. W tą metodę trzeba było włożyć ekstremalnie dużo wysiłku, a także pokazuje nam, iż dywany w przeszłości miały bardzo dużą wartość, a opiekę nad nimi sprawowano i przekazywno z pokolenia na pokolenie.

Jeśli chodzi o same czyszczenie dywanów używano różnorakich zmiotek, czy z liści herbaty lub bardziej pospolite rozwiązanie z liści trawy (z poradnika o „Zamiataniu dywanów” 1863 rok). Natomiast jeśli chodzi o pielęgnacje pokoi pisano w 1869 roku co następuje: „Jeśli gabinet jest w ciągłej eksploatacji, najlepiej zamiatać go tylko raz w tygodniu, czasami używać trzepaczko-miotłę i pył-PAN. Meblowy salon zalśni dopiero jeśli oczyszczone zostaną wszystkie elementy: pokrycie sofy, stolik, fortepian, książki itp. Pamiętaj jednak by usunąć dywan i go otrzepać, a także by oczyścić palenisko. Potem możesz zamiatać pokój przesuwając każdy przedmiot (UWAGA: w czasach wiktoriańskich, typowe było użycie małych dywanów).”

Na ciąg dalszy historii z metodami czyszczenia dywanów zapraszamy niebawem… do następnego WSZYSTKIEGO NAJCZYSTSZEGO życzy AF-Teppich!

autor: Anna Fitał