Z cyklu:”Historia dywanów – Fabryka dywanów z Kietrz”.

Ostatnio przedstawialiśmy Państwu historię fabryki dywanów z Kowar. Tym razem na tapętę bierzemy opolskie miasto Kietrz – słynące z tkactwa sięgającego przełomu XVIII i XIX wieku.
Kietrz mimo, iż przez większość czasu był w rękach niemieckich – to swe początki zawdzięcza słowiańskim przodkom, a konkretniej biskupowi Konradowi z Ołomuńca (1321 rok). Jego morawskie korzenie były silnie widocznie szczególnie w latach 1557-1877, kiedy to był własnością rodu von Gaschin. Z racji przeolbrzymich majątków biskupstwa średniowieczny Kietrz nazywano nawet tzw. morawską enklawą na Śląsku.
Najważniejszy okres pod kątem historii tkactwa miasta Kietrz datujemy na rok 1905, gdyż tamtejsze kierownictwo Królewskiej Szkoły Tkaczy przejął nie jaki Richard Keiholz. Najważniejszymi decyzjami Richarda, którego rodzina zamieszkiwała okolice dzisiejszego Wrocławia (ówcześnie Breslau) było uruchomienie nowoczesnej tkalni mechanicznej. Tkalnia ta wykorzystywała maszynę żakardową. Zmiana na mechanizm przesmykowy umożliwiający sterowanie pojedyńczymi nitkami osnowy był silnie związany z trendami jakie panowały ówcześnie w produkcji dywanów m.in typu perskiego. Właśnie na te dywany również dzięki Richardowi Kieiholzowi nastawił się profil produkcji miasta Kietrz.
Tkactwo w Kietrzu po wybuchu I wojny światowej to okres kolejnych kluczowych dla rozwoju przedsięwzięc – tym razem jeśli chodzi o zwiększenie produkcji. Kietrzańskie tkactwo od tego momentu zaczęło słynąc z szycia bielizny dla armii pruskiej. W tym projekcie znowuż znamienny wkład miał Richard Keiholz, który to wykorzystując system chałupniczy spowodował pełną maksymalizację produkcji. Wspomniana Szkoła Tkaczy z Kietrza działała do 1935 roku.
Okres po II wojnie światowej to dla Kietrza renesans jeśli chodzi o produkcję dywanów w tym rejonie. Miasto nawiązało m.in współpracę z wieloma przedsiębiorcami znanymi z produkcji w takich miastach jak Wrocław, Kowary, czy wiele innych przejętych po II wojnie i przesiedleniu niemieckiej ludności. Od tej pory tkacze z Kietrza silnie związani byli również z Fabryką Dywnów Welur. O historii tej fabryki postaramy się napisać niebawem.
autor: Anna Fitał